ABA Program Koordinatörü / Uygulamalı Davranış Analisti

Elif Sanal Çalık: “Anne olunca isminizin önündeki tüm sıfatların sıralaması değişiyor istesek de istemesek de. Annelik ömür boyu süren ve emekliliği olmayan en uzun işçilik. Üstelik zoraki de değil bilerek isteyerek yani gönüllü olarak yapıyoruz bu işçiliği.”

Annelik ikinci bir beyinle yaşamını sürdürme hali. Bir yerlerde okumuştum kalbin sürekli dışarda atması olarak tanımlanıyordu annelik. Ne kadar doğru bir ifade!

Annelik, çocuklarla alakalı daha önce hiç fark etmediğimiz birçok şeyi fark ettiğimiz bir dönem de oluyor.

Anne olunca anladım ki, yavrunu kucağına alır almaz doğum ve sonrası sahneleri filmlerdeki gibi yaşamıyorsun. Yaşanamaz da zaten çünkü içinden bir insan çıkarıyorsun.

Anne olunca anladım ki, o anda hissettiğin tüm duygular normal, insanca. Neden böyle hissediyorum? Ya da şöyle hissetmem gerekmiyor mu? Sorularının arasında gidip gelmek de insanca. Çünkü anne doğmuyor insan, anne olmayı zamanla, yolda öğreniyor.  Rehberin de minicik birisi oluyor üstelik.

Anne olunca anladım ki, doğumun ilk anı hissettiklerin farklı olsa da iletişim kurmaya başladıkça yavrunla o aranızdaki şeyin zamanla nasıl bambaşka bir şeye evrildiğini görüyorsun.

Anne olunca anladım ki, dünya üzerindeki tüm çocuklar senin çocuğun oluyor. Din, dil, ırk fark etmeksizin hepsinin annesi gibi hissediyorsun.

“Anne olunca anladım ki, yavrunu kucağına alır almaz doğum ve sonrası sahneleri filmlerdeki gibi yaşamıyorsun. Yaşanamaz da zaten çünkü içinden bir insan çıkarıyorsun.”

Anne olunca anladım ki, annelik romantize edilerek hafife alınacak bir sıfat/ unvan değil.

Anne olunca anladım ki, bir insan yavrusu büyütmenin sorumluluğunun sadece anneye diğer bir ifadeyle kadına yüklenmiş olması adil değil.

Anne olunca anladım ki, ‘annelik kutsaldır?!’ güzellemesi aslında cinsiyetçi bir yaklaşım.

Anne olunca anladım ki, “Mükemmel Anne” diye bir şey yok. Daha doğrusu hayatın hiçbir alanında mükemmel diye bir şey yok.

Anne olunca anladım ki, yeterince iyi bir ebeveyn olmak aslında bir çocuk için yeterlidir.

Anne olunca anladım ki, hele bir yürüsün, hele bir konuşsun hele bir okula gitsin diyerek hafifleyecek bir dönem yok.

Anne olunca anladım ki, her yaşın ve her dönemin hem güzelliği hem de zorluğu var.

Anne olunca anladım ki, kitaplar çocuk yetiştirmek için yeterli değil ancak iyi ki varlar.

Anne olunca anladım ki, ‘Bir anne için doğru yapmaktan daha önemlisi ‘’olmak’’tır, yani çocuğun annesi olmanın yolunu bulmaktır.’

Anne olunca anladım ki, ‘Aşırı ilgi ve hoşgörü de aşırı engellemeden farksızdır’.

Anne olunca anladım ki, anne bebeğin uydusudur. Uydusu olmayan her şey kaybolur.

Anne olunca anladım ki, annenin iyi olması çocuğun iyilik hali için çok önemlidir. Çünkü hiçbir anne kendinde olmayanı çocuğuna veremez.

Anne olunca anladım ki, ‘Anne çocuğun kamusunu oluşturur.’

Anne olunca anladım ki, rezilyansı güçlü bir çocuk yetiştirmek ancak psikolojik sağlamlığı güçlü bir ebeveyn ile mümkündür.

Anne olunca anladım ki, ‘Anne bebeğin referans noktasıdır. Bebek karşılaştığı her durum için annenin yüz ifadesini referans alır.

Anne olunca anladım ki, güvenli bağlanma kadar güvenli ayrışma da önemli ve gereklidir. Zamanı geldiğinde ayrışmak gerekir.

Anne olunca anladım ki, milyon tane cümle kursam anneliği tam olarak anlatamam.