DONANIMLI OLMAK ŞART
Belli bir alanda profesyonelleşmek zorundayız. Seçtiğimiz alan da bize fikir olarak en uygun olan, inandığımız bir alan olacaktır. Ama bu gözümüzde diğer alanları daha değersiz kılmamalı.
Nicky Nükte ALTIKULAÇ. ABA Süpervizörü. MS, BCBA, EI (ABA Uzmanı) Davranış Terapisi Uzmanı yazdı.
Biz özel eğitim alanında çalışan profesyonellerin asıl branşı ne olursa olsun, alandaki diğer yaklaşımlar hakkında da bilgimiz olması gerektiğine inanıyorum. Tanısı önemli olmaksızın hangi çocukla çalışırsak çalışalım, hemen hemen her çocuğun birden fazla desteğe ihtiyaç duygu alan mutlaka var. Biz istediğimiz kadar ABA uzmanı, occupational terapist, fizyoterapist, konuşma terapisti, özel eğitim öğretmeni olalım çocuk ile geçirdiğimiz bir seansın içinde çocuğun farklı ihtiyaçlarının farkına varabilecek, ufak uygulamalarla seanstan en fazla verimi alacak kadar diğer yaklaşımlar hakkında fikrimiz olması gerektiğine inanıyorum. Örneğin 2 yaşındaki aşırı hareketli, sözel olmayan, el becerileri zayıf bir çocukla çalışırken yapılandırılmış bir seansa geçmeden floortime teknikleriyle başlanıp çocuk yönerge almaya başlarken ABA teknikleri kullanarak yeni beceriler öğretilebilir.
Yeni becerilerin öğretimi sırasında el becerilerini kuvvetlendirici hedefler seçilebilir. Hareketliliğini azaltıp dikkatini çoğaltmak amaçlı belki biraz duyusal bütünleme alıştırmaları yapıldıktan sonra masa başı aktivitelerine başlanabilir, vs… Tabii ki her birimiz belli bir alanda profesyonelleşmek zorundayız. Ve profesyonelleşmek için seçtiğimiz alan da bize fikir olarak en uygun olan, inandığımız bir alan olacaktır. Ama bu diğer alanları daha değersiz kılmamalı gözümüzde. Çalıştığımız çocuğun her birimize ihtiyacı var. Kendi alanımızda kendimizi yenilemeye devam ederken aynı zamanda diğer alanlarda da neler yapıldığını takip edeceğiz ki çocuğumuzun ihtiyaçlarını gözden kaçırmayalım.
Diyelim ki, ben ABA terapistiyim ve duyu bütünlemesinden haberim yok. Çocuğum seansta hamur verdiğimde kendini yerlere atıyor, ben de bu davranışını düzeltmek adına çeşitli davranış teknikleri uyguluyorum ama bir gelişme kaydedemiyorum. Oysa benim duyu bütünlemesi hakkında biraz bilgim olsa, çocuğun bu tepkisinin problem davranış değil, dokunsal hassaslığını ifade eden bir tepki olma ihtimalini göz önünde bulundurur, seansımda hamurla ilgili aktivitelerde bazı duyusal bütünleme stratejileri ekleyip sorunu çözebilirdim. O yüzden biz profesyonellerin kendimizi diğer alanlarda da bilgilendirmekle birlikte kendi profesyonelleştiğimiz alan dışında haddimizi diğer profesyonel meslektaşlarımıza karşı aşmamamız gerektiğini düşünüyorum. Böylece sunduğumuz eğitimin / terapinin de kalitesini yüksek tutmuş oluruz.
